Paryski dworzec sztuki czyli muzeum Orsay

Artykuł wprowadzono: 4 września 2014

Każdy, kto zachwyca się twórczością impresjonistów musiał słyszeć o Muzeum d’Orsay. Właśnie tu, na piątym piętrze, tuż za starym zegarem, znajduje się jedna z wspanialszych kolekcji malarstwa impresjonistycznego na świecie, będąca częścią zbiorów sztuki XIX- wiecznej.
Zgromadzono tu dzieła artystów takich jak Claude Monet, Auguste Renoir, Edgar Degas, Édouard Manet, Paul Cézanne, Vincent van Gogh, Paul Gaugain i wielu innych, którzy niezwykle oddziałują na wyobraźnię zwiedzających. Zbiory muzealne reprezentują okres od 1848 do 1914 roku, i na ich przykładzie można prześledzić ewolucję sztuki od późnego klasycyzmu po postmodernizm i secesję. W Orsay, malarstwo z epoki miesza się z rzeźbą i sztuką użytkową, pokazując synkretyzm twórczy przełomu wieków.
Jednak początkowo ta jedna z najwspanialszych galerii sztuki miała inne zastosowanie.

Historia Muzeum zaczyna się już podczas rewolucji przemysłowej i w złotej epoce kolei. Początkowo Orsey był dworcem. W 1897 roku francuska kompania kolejowa z Orleanu kupiła od państwa teren na prawym brzegu Sekwany pod budowę stacji kolejowej. Impulsem do powstania nowego dworca była zbyt duża odległość między centrum a obleganym wtedy Dworcem d’Austerlitz. W 1900 roku architekt Victor Laloux oddał mieszkańcom Paryża nową stację kolejową. Dokonał on sztuki trudnej ponieważ wielką i masywną konstrukcję z żelaza połączył z wapienną fasadą. Mariaż klasycyzmu z secesją był dla Orsay konieczny, żeby pasować do znajdującego się na drugim brzegu rzeki Luwru.

Przez elektryfikację kolei, dworzec stracił swoje zastosowanie pod koniec lat 30. XX wieku. Okazało się, że dla nowych, długich składów pociągu, Orsay jest zbyt krótki i przez to zwyczajnie zamknięto stację. Budynek stał przez lata nieużywany, aż w końcu postanowiono go rozebrać. Pomysł rozbiórki Orsay spotkał się z powszechnym protestem mieszkańców Paryża. W końcu w 1973 roku uznano dworzec za zabytek i w 1986 otworzono tu galerię sztuki.

W ten oto sposób, dworzec, który kiedyś przyjmował po 200 pociągów dziennie, odwiedza dziś ok. 4 mln turystów rocznie. Wielkie zegary i wypisane na złoto nazwy miast, przykuwające wzrok turystów w dawnych poczekalniach, przywodzą na myśl wspomnienie o niegdysiejszej stacji kolejowej.