Zdrowy Polak we Francji

To że wiesz więcej, utrzyma cię w stanie zdrowia i szczęścia, mimo że teraz wydaj ci się że płyniesz pod prąd , ,

PRZEMIJAJMY PIĘKNIE


Gdy radość poddaje się smutkowi, dobry humor diabli wzięli, senne stają się wieczory, i myśl, " ach jak nic mi się nie
chce "
To jesień, kochani, to jesień. Liść zwiędły kolorowy spada w parku na ścieżkę, jego szelest pod stopami gra kolorową muzykę. Przez gałęzie które ogołaca wiatr zagląda w oczy promień słońca. Jaki pięknie, barwnie, cudownie. Malarz który na imię ma Natura pewną ręką maluje świat, zmieniając wszystko wokół, także nas
Nigdzie nie znajdziesz piękniejszego obrazu. Natura nigdy nie wyczerpie swoich pomysłów, choć codziennie tworzy coś nowego. A my uczestniczymy w tym cudzie, który dzieje się na naszych oczach.
Próba zatrzymania czasu w bukiecie kolorowych liści w kasztanowych śmiesznych ludkach udaje się czasem, jednak na krótko.
Po cóż zatrzymywać coś co z natury musi odejść. Wszystko przemija. Otaczający Świat i my jesteśmy przemijaniem. Ciągłe zmiany zadziewają się w nas i wokół nas. Nigdy nie stoimy w miejscu, każda sekunda naszego życia jest inna, niepowtarzalna, bo "Nic dwa razy się nie zdarza".
I tak zmiana po zmianie postępuje nasze życie bez możliwości powtórek, naprawienia czegokolwiek w przeszłości i pomanipulowania w niepewności jutra.
Nie żałujmy tego co minęło co mija, żyjmy, bo życie jest tu i teraz. Wczoraj już było, jutro dopiero będzie a my jesteśmy TU dzisiaj.
Doceniajmy, Kochajmy, Szanujmy, Wybaczajmy DZISIAJ.
Bo kiedy jutro stanie się dzisiaj a my odłożymy znów na jutro życie, to kiedy zaczniemy żyć ???
Chwytajmy chwile, cieszmy się, zacznijmy kochać siebie, innych, teraz, już dziś. Nie ma czasu do stracenia, Uważajmy z odkładaniem na później życia, może nie starczyć nam czasu !!!!

Przeczytajcie piękny wiersz naszej noblistki Wisławy Szymborskiej. Czyż nie tak wygląda życie?


Nic dwa razy


Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.
Choćbyśmy uczniami byli
najtępszymi w szkole świata
nie będziemy repetować
żadnej zimy ani lata.
Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.
Wczoraj, kiedy twoje imię
ktoś wymówił przy mnie głośno,
tak mi było, jakby róża
przez otwarte wpadła okno.
Dziś, kiedy jesteśmy razem,
odwróciłam twarz ku ścianie.
Róża? Jak wygląda róża?
Czy to kwiat? A może kamień?
Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś – a więc musisz minąć.
Miniesz – a więc to jest piękne.
Uśmiechnięci, wpółobjęci
spróbujemy szukać zgody,
choć różnimy się od siebie
jak dwie krople czystej wody



Namaste


Vege-Betta