Wszystkie wpisy

N°2/2019
„Zabójca z miasta moreli. Reportaże z Turcji”
Witold Szabłowski




Książkę najpierw przeczytał i zarekomendował mi mój Michał. Powtarzał w kółko: musisz ją przeczytać, zobaczysz, że bardzo ci się spodoba. Zwlekałam jakiś rok, czekałam na odpowiedni czas.
Nie ma dla mnie ostatnio nic wspanialszego niż literatura faktu, niż coś tak ujmującego jak dobry reportaż. A "Zabójca ...

N°01/2019
Archistorie. Jak odkrywać przestrzeń miast?
Autorzy: Radosław Gajda, Natalia Szcześniak


Pierwszą książką, za którą zabrałam się w Nowym Roku, był mój prezent gwiazdkowy. Pamiętam, że architekturą zainteresowałam się dosyć wcześnie, bo gdzieś w szóstej klasie podstawówki, kiedy to w nagrodę za czerwony pasek, wychowawczyni podarowała mi encyklopedię światowej architektury. Nie wiem skąd mogła ...

N°22/2018
Kosmiczne zachwyty
Autor: Neil deGrasse Tyson


Książkę dostałam w prezencie bożonarodzeniowym i najpierw zachwycałam się jej okładką, potem treścią, a tuż po lekturze zdobytą wiedzą.
Niektóre zagadnienia wydały mi się trochę skomplikowane i niestety nie każdy rozdział zrozumiałam w stu procentach. W końcu dotyczyły one trudnej dyscypliny nauki – astrofizyki, także nie zniechęcałam się ...

N°21/2018
Rafał Wojaczek. Prawdziwe życie bohatera
Autor: Bogusław Kierc


Jeśli ktoś tak jak ja uważa Wojaczka za poetę kultowego i uwielbia jego poezję, to nie powinien czytać tej biografii. Ogromnym minusem i utrudnieniem w lekturze okazuje się bizarny język Kierca. Tak właśnie, używa on takich słów jak „bizarny”, „ewokować”, „kontaminacja” i wiele innych potworków lingwistycznych, które mają przecież odpowiedniki polskiego ...

n°19/2018
Tytuł: Dzieła zebrane
Autor: Marek Hłasko


Moje pierwsze spotkanie z literaturą Marka Hłasko to dwie minipowieści umiejscowione w izraelskiej scenerii. Obie napisane przez autora podczas pobytu na emigracji, są przesycone pesymizmem, groteską oraz czarnym humorem.
Akcja obraca się w okół dwóch rzezimieszków: Roberta i Jakuba.

Pierwszy obmyśla scenariusz, dzięki któremu udaje im się ...

To że wiesz więcej, utrzyma cię w stanie zdrowia i szczęścia, mimo że teraz wydaje ci się że płyniesz pod prąd , , ,



Ocet jabłkowy Cudne remedium nie tylko na refluks i zgagę

Czym jest ocet jabłkowy?

Ocet jabłkowy jest niezwykle popularnym lekarstwem przy wielu schorzeniach.
Wspominał już o nim w starożytności Hipokrates ojciec medycyny.

...

Większość turystów po przyjeździe do nowego miejsca rozpakowuje bagaże i udaje się w błogi odpoczynek po trudach podróży. Tak to wygląda w przypadku normalnych ludzi. Mowa jednak o nas. Dlatego pierwsze dwa dni w Paryżu, w przeważającej części spędziłyśmy nie gdzie indziej, jak w ulubionej knajpie wszystkich miłośników zdrowego stylu życia - w McDonald's. Pierwszy raz dlatego, że trochę przeceniłyśmy swoje matematyczne zdolności i okazało się, że w naszym apartamento ...

Po dwóch tygodniach w Paryżu poznałyśmy to miasto na tyle, że niektóre trasy znamy już na pamięć. Na przykład tę do sklepu. Chociaż ciężko w to uwierzyć, zdobywanie jedzenia nie jest jedynym, co zajmuje nasz cenny czas. Czasem udają nam się też dalsze wycieczki - najdalej pod Wieżę Eiffla (to nic, że dzielą nas od niej niecałe 2 kilometry ).

Podczas ostatniego posiedzenia na Polach Marsowych spotkała nas miła niespodzianka. Poza nachalnymi ulicznymi handlarzami, próbującymi ...

Po pracowitym tygodniu przyszedł czas na leniwy weekend.
Rozpoczęłyśmy go już w piątek wieczornym spacerem po Paryżu, który nie mógł zakończyć się w innym miejscu, jak na Polach Marsowych. Urozmaiceniem okazało się piwo wypite na pokładzie statku, a dużym zaskoczeniem - polski język usłyszany u jednego z obsługujących nas kelnerów. Jak widać - Polacy są wszędzie.

Sobotę planowałyśmy ambitnie rozpocząć z samego rana, jednak sen ...

Początki w Paryżu nie są lekkie. Zwłaszcza dla dwóch studentek, których orientacja w terenie pozostawia wiele do życzenia.

Pierwsze problemy pojawiły się już na lotnisku. Kiedy po dwóch godzinach poszukiwań odpowiedniego środka transportu lub jakiegokolwiek punktu informacyjnego wsiadłyśmy w końcu do właściwego naszym zdaniem autobusu, okazało się jak bardzo byłyśmy w błędzie. Zorientowałyśmy się o tym, kiedy kierowca z uśmiechem na twarzy uprzejmie ...